Τον γνώρισα το καλοκαίρι του 86’ στα εντυπωσιακά, για την τότε εποχή, γραφεία της Βασιλέως Κωνσταντίνου στο Καλλιμάρμαρο. Εμένα, με διέκρινε η χαλαρότητα του φοιτητή, η αφέλεια και η άγνοια του νέου επαγγελματία που επέλεγε τον εργοδότη του. Εκείνον, το πάθος για το έργο του broker, που πραγματικά με εντυπωσίασε, η απλότητα αλλά και το ιδιαίτερο πνεύμα του, που με ενέπνευσε. Μου πρότεινε να δουλέψω στην εταιρεία του Koumbas Insurance Services και του απάντησα πως θα το σκεφτώ. Μαθήτευσα 4 χρόνια στην εταιρεία του. Εκεί γνώρισα τον σύγχρονο Οδυσσέα, τον πολυπράγμονα και πολυμήχανο επιχειρηματία, που δεν αντιστεκόταν στις προκλήσεις και δεν συμβιβαζόταν με τη μετριότητα. Τον οραματιστή που εδραίωσε το θεσμό του Μεσίτη του Ανεξάρτητου Συμβούλου, στην εποχή που υπήρχαν πράκτορες και δίκτυα. Τον εξωστρεφή επιχειρηματία, που δεν δίστασε να επεκτείνει τη δράση του στο εξωτερικό, όταν η Ελληνική Αγορά δεν του ήταν αρκετή για τους πελάτες του. Ήταν πάντα μπροστά από την εποχή του. Ακούραστος, τον θυμάμαι να μου εκμυστηρεύεται, «μου είναι αδύνατον να είμαι εκτός παιχνιδιού». Πριν ακόμα την κατάκτηση της κορυφής, που επιδίωκε, είχε περάσει στο πλάνο για την επόμενη κίνηση.
Ο Γιώργος υπήρξε πρωτοπόρος για τον κλάδο της διαμεσολάβησης και ιδρυτικό μέλος του ΣΕΜΑ. Μια αμφιλεγόμενη επιχειρηματικά προσωπικότητα, που έδρασε εμπνέοντας ακραία συναισθήματα και αντιδράσεις. Θα είναι πάντοτε ο άνθρωπος, που ενώ οι απόψεις θα διίστανται για το επιχειρηματικό του αποτύπωμα, ενδεχομένως να αποτελεί και αντικείμενο έντονης κριτικής. Θα μείνει στη μνήμη μας ως ο πρωτοπόρος και πρωτεργάτης της εδραίωσης του Θεσμού του Μεσίτη Ασφαλίσεων. Η εταιρεία του αποτέλεσε φυτώριο μεσιτών, πρακτόρων και στελεχών. Ένα μεγάλο σχολείο της ασφαλιστικής αγοράς. Η μακροημέρευση των στελεχών και ανθρώπων του ήταν δύσκολη, όσοι όμως έμειναν ήταν πιστοί και αφοσιωμένοι μέχρι το τέλος. Όσοι έφυγαν τον θαύμασαν και δεν τον αμφισβήτησαν ποτέ. Με τους συνεργάτες του ήταν πάντα γενναιόδωρος. Για μένα, πάντα θα είναι ο δάσκαλος που μου ενέπνευσε την αγάπη για τον κλάδο. Όταν του εξέφρασα την ευγνωμοσύνη μου, απάντησε αφοπλιστικά όταν ο μαθητής είναι έτοιμος εμφανίζεται ο δάσκαλος.
Δάσκαλε θα σε σκέφτομαι πάντα με ευγνωμοσύνη.
