Αντί για κείμενό μου παραθέτω το ποίημα «Γυναίκα» από τη δεύτερη σειρά της συλλογής «Σατιρικά Γυμνάσματα» του διαχρονικού ποιητή Κωστή Παλαμά.
«Γυναίκα, αν θες αντρίκεια να δουλέψεις για τον ξεσκλαβωμό σου, δε σε φτάνει να κάψεις, να σκορπίσεις, να ξοδέψεις,
το χρυσάφι, τη σμύρνα, το λιβάνι στο νέο βωμό.
Μέσα σου πρώτα κάψε το τριπλό ξόανο που τους δούλους κάνει,
Συνήθεια, Κέρδος, Πρόληψη.
Και σκάψε, και του παλιού καιρού τα παραμύθια,
Κι ας είν’ όμορφα, μια για πάντα θάψε».
