Όταν αναφερόμαστε στις Αγροτικές Ασφαλίσεις, εστιάζουμε σε όλο το εύρος που αφορά στην διαχείριση κινδύνων στον πρωτογενή τομέα και ειδικότερα στην ενεργητική προστασία της αγροτικής παραγωγής, του αλιευτικού, του υδατοκαλλιεργικού, του φυτικού, του ζωικού και του εγγείου κεφαλαίου των αγροτικών εκμεταλλεύσεων.
Για την αντιμετώπιση των κινδύνων αυτών πρέπει να συνδράμουν όλοι οι φορείς και κυρίως η πολιτεία σε μια λύση συνύπαρξης των αγροτικών ασφαλίσεων με την ιδιωτική ασφάλιση, διότι είναι επιτακτική και αδήριτη ανάγκη στην Ελλάδα, να αναπτυχθεί η πρωτογενής παραγωγή.
Το ευτύχημα είναι ότι, το θεσμικό πλαίσιο του πρόσφατου ν. 3877/2010, θέτει τις βάσεις για τη δημιουργία ενός σύγχρονου συστήματος συνεργασίας της ιδιωτικής ασφαλιστικής αγοράς με τον Οργανισμό Ελληνικών Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΕΛΓΑ).
Η ανάμειξη και ο συνδυασμός ενός υβριδικού μοντέλου, θα βελτιώσει τη γκάμα των ασφαλιστικών καλύψεων και θα συμβάλει σημαντικά στην επέκταση των παροχών προς την αγροτική οικονομία.
Η συνεργασία του Δημοσίου με τον Ιδιωτικό Τομέα, θα οδηγήσει στην καλύτερη διαχείριση των κινδύνων, θα επιτρέψει στις αγροτικές επιχειρήσεις να βελτιώσουν τόσο τον προγραμματισμό και την οικονομική τους συγκρότηση, όσο και τις εξαγωγικές τους επιδόσεις.
Οι κινήσεις που γίνονται από την πολιτεία, αλλά και από την ασφαλιστική βιομηχανία, είναι σε σωστή κατεύθυνση, μένει να υλοποιηθούν και να προχωρήσουν με γρήγορους ρυθμούς, έτσι ώστε να αντιληφθεί ο αγροτικός κόσμος, ότι υπάρχει λύση για να προστατεύσει την περιουσία του και τα κεφάλαιά του. Παράλληλα, θα καλλιεργηθεί και η ασφαλιστική συνείδηση που απαιτείται.
Περιγράφω με πολύ μεγάλη ανησυχία την ανάγκη για τις αγροτικές ασφαλίσεις, έχοντας τα τελευταία χρόνια ζήσει έντονες καταστάσεις, με τα ακραία καιρικά φαινόμενα, ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής. Φαινόμενα που έπληξαν άπονα τις αγροτικές περιουσίες, καταστρέφοντας υποδομές, γκρεμίζοντας κτίρια, αποτελειώνοντας καλλιέργειες, προκαλώντας φόβο, πανικό, ανασφάλεια, αλλά και αβεβαιότητα, ειδικά στις νέες γενιές που θέλουν να ακολουθήσουν και να επενδύσουν στον αγροτικό τομέα και εν γένει στην αγροτική οικονομία.
Δυστυχώς η παγκοσμιοποίηση, δεν συναντάται μόνο στην οικονομία. Καταγράφεται και στο χώρο της υγείας με πρόσφατο παράδειγμα την πανδημική κρίση ή άλλα γεγονότα όπως η αφρικανική πανώλη στους χοίρους, η νόσος των πτηνών που έπληξε την ορνιθοτροφία κ.α.
Για αυτούς τους λόγους, καθίσταται πλέον επιτακτική η ανάγκη ασφάλισης της αγροτικής παραγωγής, μέσω συνύπαρξης της πολιτείας και της ασφαλιστικής αγοράς.
Δεν είναι λίγες οι ασφαλιστικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στον χώρο των αγροτικών ασφαλίσεων και στέκονται δίπλα στον Έλληνα αγρότη, με μια ευρεία γκάμα προγραμμάτων που προστατεύουν τα περιουσιακά κεφάλαια των παραγωγών. Η αρχή έχει γίνει και η συνέχεια θα είναι καταιγιστική, διότι ενδιαφέρον υπάρχει τόσο από τις εταιρίες, όσο και από τους ίδιους τους αγρότες. Μένει ο συντονισμός πολιτείας και ασφαλιστικής βιομηχανίας, που θα δώσει άλλη ώθηση στις ασφαλίσεις. Οι αγροτικές ασφαλίσεις αποτελούν έναν εξαιρετικά εξειδικευμένο τομέα, καθότι προϋποθέτουν ιδιαίτερη γνώση σε τομείς όπως η γεωπονική και η κτηνιατρική. Τη διαχείρισή τους αναλαμβάνουν επαγγελματίες ασφαλιστές, ικανοί να υποστηρίξουν τόσο απαιτητικά projects, επιδεικνύοντας πολυετή ασφαλιστική εμπειρία.
