Έξαλλος ο Παντελής. ‘Μην το ανανεώσεις’. Πελάτης από τα παλιά που έγινε και φίλος, έχουμε πάει διακοπές μαζί, έπρεπε να μιλήσω προσωπικά μαζί του. ‘Τι σε έπιασε βρε παλικάρι μου ξαφνικά, θα αφήσεις το σπίτι σου ανασφάλιστο?’. ‘Είναι πανάκριβο, δεν αξίζει Γιώργο’. ‘Είναι ο σεισμός που είναι ακριβή κάλυψη, για αυτό’, του απαντώ. ‘Ναι, αλλά και στην Ευρώπη είναι πολύ ακριβή κάλυψη τα φυσικά φαινόμενα και μου έχεις πει ότι πληρώνουν τα μισά’. Σωστά του είχα πει. ‘Και μετά να έχω και να τσακώνομαι και με τον πραγματογνώμονα σου που μου έκοψε €400 για το πόσο κοστίζει το μέτρο το βάψιμο’. Είχε μια ζημιά πριν δύο χρόνια, τρύπησε ένας σωλήνας θέρμανσης, ο ελαιοχρωματιστής ζήτησε €14/τμ και η πραγματογνωμοσύνη έβαζε πλαφόν στα €11. ‘Λες και πρέπει να ψάξω τους μισούς ελαιοχρωματιστές της Ελλάδας να βρω αυτόν που βάφει με €11. Και από πότε δεν παίζει κανένα ρόλο η φήμη και η ποιότητα εργασίας του κάθε ελαιοχρωματιστή που αποτυπώνεται στο πόσο χρεώνει?’. Τι να του απαντήσω? ‘Παντελή, ακριβώς επειδή όμως υπάρχουν πολλές ζημιές που πληρώνονται με τον ένα ή άλλο τρόπο, για αυτό είναι ψηλά τα ασφάλιστρα.’ ‘Γιατί στην Γερμανία δεν έχουν ζημιές? Ποιος είναι ο μέσος συνολικός συντελεστής ζημιών στις ασφαλίσεις σπιτιών στην Ελλάδα?’. Οικονομολόγος ο Παντελής, δεν μπορώ να του λέω αοριστίες. ‘Εξ όσων είχα δει κάποτε, 25% με 30%’ του απαντώ. ‘Άρα, και μισά να ήταν τα ασφάλιστρα πάλι κέρδος θα είχε ο κλάδος’. Άριστος στους υπολογισμούς. ‘Ναι, αλλά δεν υπολογίζεις τον φόρο, την αντασφάλιση, τα γενικά έξοδα της ασφαλιστικής και την προμήθειά του διαμεσολαβητή’. Τον στρίμωξα. ‘Και πάλι, δε μου στέκει. Το rate που μου ασφαλίζεις το εργοστάσιο είναι το μισό και εκεί συμβαίνουν και συχνές ζημιές.’ Έχει δίκιο, δεν πολυστέκει, το έχω παρατηρήσει δεκαετίες τώρα… Έπρεπε όντως να είναι αρκετά μικρότερα τα rates ασφάλισης στις κατοικίες. ‘Αλλά δεν μπορείς βρε Παντελή να αφήσεις το σπίτι σου ανασφάλιστο.’ ‘Μα δεν το αφήνω ανασφάλιστο, θα με πληρώσει το κράτος.’. Τρίποντο buzzer beater. ‘Το κράτος πληρώνει μόνο σε φυσικές καταστροφές και όχι όλη τη ζημιά, ένα σεβαστό επίδομα θα πάρεις στην καλύτερη περίπτωση’, ρίχνω στο τραπέζι. ‘Δεν πειράζει, δεν θα είμαι εγώ ο ένας στους πέντε στην Ελλάδα που ασφαλίζει το σπίτι του και όταν γίνεται μια φυσική καταστροφή οι άλλοι τέσσερις να πληρώνονται παχυλά επιδόματα από τους φόρους μου και εγώ να έχω πληρώσει και ασφάλιστρα. Ας πάρω την επιδότηση και θα γλυτώνω το ετήσιο κόστος.’ ‘Και στην κλοπή, στη διαρροή σωληνώσεων τι θα κάνεις?’ ‘Τι να μου κλέψουν, τους καναπέδες τα κρεβάτια και τα ψυγεία? Ζημιές θα κάνουν, αν είμαι τόσο άτυχος ας πληρώσω την πόρτα που θα σπάσουν και καμιά ζημιά, ας πληρώσω και τα βαψίματα αν τύχει κάνας σωλήνας. Από τα ασφάλιστρα που θα γλυτώσω θετικό θα βγει το ισοζύγιο.’ ‘Ναι αλλά πλέον βγήκε νόμος υποχρεωτικής ασφάλισης για τα σπίτια, θα πέσουν σιγά σιγά τα ασφάλιστρα από το πλήθος νέων κινδύνων που θα ασφαλιστούν’. ‘Αχ μη με αρχίζεις με αυτό, τον διάβασα το νόμο. Μόνο όσοι είναι πάνω σε ρέματα και δάση θα υποχρεωθούν, που δεν είναι ούτε το 5% των σπιτιών. Και θα ισχύει μόνο για νέες οικοδομές για να πάρουν ρεύμα, άρα ούτε το 0,05% σε βάθος δεκαετίας. Και αφού πάρουν ρεύμα, να δω ποιο κορόιδο θα πάει να ανανεώσει το ασφαλιστήριό του’.
Το πλήρωσε τελικά. Κάπου μέσα στην τετράγωνη λογική του δεν βρήκε το κουράγιο να αφήσει την περιουσία του ανασφάλιστη. Ίσως φοβήθηκε το κενό μεταξύ επιδόματος και πραγματικής αποζημίωσης? Ίσως φοβήθηκε ότι δεν μπορεί το κράτος να πληρώνει ες αεί? Ίσως σκέφτηκε ότι σε μια 10λεπτη συζήτηση δεν μπορέσαμε να μπούμε σε όλες τις λεπτομέρειες που επηρεάζουν το κόστος, που είναι αντικειμενικά πολλές? Ποιος ξέρει.
Έμεινα εγώ να σκέφτομαι αν πρέπει εμείς οι ασφαλιστές, οι ασφαλιστικές εταιρείες και οι αρμόδιοι υπουργοί να βρούμε έναν τρόπο να κάνουμε καλύτερα τη δουλειά μας και να εξορθολογίσουμε το κόστος ασφάλισης κατοικιών στη χώρα. Να βοηθήσουμε τον καταναλωτή να θέλει αλλά και να μπορεί να ασφαλιστεί. Έξυπνοι άνθρωποι είμαστε, γνώστες των λεπτομερειών του θέματος, με τεράστια συσσωρευμένη εμπειρία, σίγουρα θα βρούμε τον τρόπο αν το αποφασίσουμε. Πείτε μου μόνο που και πότε θα συναντηθούμε να το συζητήσουμε, ο Παντελής περιμένει τηλέφωνό μου.
