Τα τελευταία χρόνια έχουν ειπωθεί πολλά για την αναγκαιότητα της ασφάλισης κατοικίας. Η θέσπιση υποχρεωτικότητας της ασφάλισης έναντι φυσικών καταστροφών από τη μία ή η κινητροδότηση της ασφάλισης για την κατοικία από την άλλη είναι το επίκεντρο των περισσότερων από τα γραφόμενα.
Είναι όντως αναγκαίο η πολιτεία να δώσει το στίγμα της ώστε η κοινωνία να έρθει πιο κοντά στην ιδιωτική ασφάλιση και να αντιληφθεί ότι η όποια κρατική αρωγή δεν μπορεί να αποτελεί την λύση για κάθε πολίτη.
Δεν μπορούμε να ξεχνούμε ότι είμαστε μια σεισμογενή χώρα με τέτοια συχνότητα εμφάνισης του φαινομένου, η οποία καθιστά σχεδόν βέβαιο ότι η αντοχή της πλειοψηφίας των κατοικιών στη χώρα μας θα δοκιμαστεί, τουλάχιστον, σε ένα ισχυρό σεισμό. Δεν μπορούμε ταυτόχρονα να κλείνουμε τα μάτια στη σκληρή πραγματικότητα τις κλιματικής αλλαγής και των συνεπειών της.
Αξίζει να παρατηρήσουμε τον πίνακα 1 για να κατανοήσουμε τις οικονομικές συνέπειες που θα αντιμετωπίσουμε τα επόμενα χρόνια.
Και η δική μας πραγματικότητα ;
Δυστυχώς τα νούμερα είναι αμείλικτα όπως προκύπτουν από τις τελευταία δημοσιεύσεις του Insurance Europe τόσο για το συνολικό ποσοστό διείσδυσης όσο και για τις ασφάλισης περιουσίας. Φυσικά οφείλει και η ασφαλιστική βιομηχανία να μελετήσει τις αιτίες της χαμηλής διείσδυσης και να προχωρήσει με ειλικρίνεια και αυτοκριτική διάθεση στις αναγκαίες, δικές τις, μεταρρυθμίσεις ώστε να αποκτήσει το επίπεδο αξιοπιστίας που επιθυμεί στη κοινωνία.
1. Εξωστρέφεια και προβολή της αξίας του θεσμού και ειδικά της ασφάλισης περιουσίας
2. Απλοποίηση των όρων ασφάλισης
3. Βελτίωση της εμπειρίας του πελάτη την ώρα της ζημιάς
Ταυτόχρονα ελπίζουμε ότι ήρθε πλέον η ώρα της υλοποίησης από την πολιτεία – ύστερα από τις συνεχής προσπάθειες του κλάδου και τις επανειλημμένες δημόσιες δεσμεύσεις των αρμοδίων για τη θέσπιση κίνητρων, ώστε ο πολίτης να βοηθηθεί στην προσπάθεια του να προστατεύσει την περιουσία του, δίνοντας το στίγμα της αναγκαιότητας της ασφάλισης και της εμπιστοσύνης στο θεσμό της ιδιωτικής ασφάλισης.
Η χώρα μας είναι πραγματικά ουραγός σε ασφάλιστρα για την προστασία της περιουσίας στην Ευρώπη. Μάλλον οι ευρωπαίοι πολίτες δεν κάνουν κάτι λάθος. Είναι αυταπόδεικτο ότι στη δική μας πραγματικότητα, σε κάθε φυσική καταστροφή οι συνάνθρωποι μας δεν θα λάβουν άμεση αποζημίωση ώστε να μηδενίσουν ή να ελαχιστοποιήσουν την οικονομική συνέπεια της καταστροφής. Ας φανταστούμε στις πρόσφατες καταστροφές στη χώρα μας χιόνια, πλημμύρες, σεισμούς και πυρκαγιές να μην συζητούσαμε αν είναι το 20% των επιχειρήσεων και κατοικιών ασφαλισμένες αλλά το 80%.
Η αποκατάσταση θα είχε ξεκινήσει άμεσα τις επόμενες μέρες. Τα επαγγέλματα που συσχετίζονται με την ανοικοδόμηση θα είχαν ενισχυθεί, δίνοντας τις αναγκαίες οικονομικές ενέσεις στη τοπική κοινωνία και οι επιχειρήσεις μέσα σε λίγες μέρες θα ξεκινούσαν εκ νέου τη λειτουργία τους.
Ταυτόχρονα το κράτος θα εισέπραττε άμεσα τα αναλογούντα φορολογικά έσοδα. Τέλος η οικονομική αρωγή θα μπορούσε να κατευθυνθεί σε όσους πραγματικά – λόγω οικονομικών συγκυριών – δεν μπορούσαν να έχουν προνοήσει και φυσικά σε έργα υποδομών.
Θα αλλάξει αυτή η εικόνα με τα φορολογικά κίνητρα;
Είναι η λύση η υποχρεωτικότητα έναντι φυσικών καταστροφών; όποια απάντηση και να δώσει κάποιος το σίγουρο είναι ότι οφείλει η αγορά να πείσει όσους περισσότερους συμπολίτες μας ότι είναι απόλυτα αναγκαία η ασφάλιση των περιουσιακών στοιχείων του έναντι κάθε κινδύνου. Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι πρέπει να βελτιωθεί άμεσα και ουσιαστικά η εμπειρία των συμπολιτών μας όταν έρχονται σε επαφή με την ασφαλιστική βιομηχανία. Στατιστικά η πιο συχνή επαφή είναι στην ασφάλιση αυτοκινήτου.
