Έναν εκ των βασικότερων πυλώνων ανάπτυξης του ελληνικού ΑΕΠ πρόκειται να αποτελέσει, κατά την επόμενη 10ετία, ο τομέας της ενέργειας. Οι δρομολογούμενες επενδύσεις, δημόσιες και ιδιωτικές, θα είναι πολυδιάστατες, υψηλού κόστους και σημαντικής υπεραξίας για την ελληνική οικονομία. Αρκεί να αναλογιστούμε:
- Το Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα που προβλέπει κονδύλια 43 δισ. ευρώ έως το 2030.
- Το πρόγραμμα απολιγνιτοποίησης της χώρας που έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή.
- Την ανάπτυξη των αγωγών φυσικού αερίου που καθιστούν τη χώρα ενεργειακό κόμβο για την Ευρώπη.
- Την επέκταση των έργων παραγωγής «πράσινης» ενέργειας (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας – ΑΠΕ) με έμφαση στα αιολικά και τα φωτοβολταϊκά πάρκα.
- Τις έρευνες για υδρογονάνθρακες σε θαλάσσια και ηπειρωτικά «οικόπεδα».
- Την ανάπτυξη των αναγκαίων δικτύων επέκτασης της ηλεκτροκίνησης.
- Τη δημιουργία νέων κτισμάτων χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης, όπως και τη μετατροπή παλαιότερων εγκαταστάσεων με ανάλογο στόχο.
Πρόκειται για επενδύσεις οι οποίες θα χρηματοδοτηθούν από δημόσια, κοινοτικά και ιδιωτικά κεφάλαια, θα κεντρίσουν το ενδιαφέρον εγχώριων και ξένων επενδυτών και θα αλλάξουν, συν τω χρόνω, άρδην το ενεργειακό προφίλ της χώρας. Ο μετασχηματισμός του εθνικού ενεργειακού τοπίου και όσες επενδύσεις υλοποιηθούν προς την κατεύθυνση αυτή, ενέχουν μια σειρά από ρίσκα. Πολιτικά, κοινωνικά, αλλά και επενδυτικά. Για το πολιτικό ρίσκο, κυρίαρχος αναδεικνύεται ο ρόλος της πολιτείας, καθότι αυτή λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον της χώρας.
Για το κοινωνικό ρίσκο η εμπλοκή της πολιτείας είναι επίσης κρίσιμη, όπως όμως και των τοπικών φορέων, δεδομένου ότι βρίσκονται κοντά στην κοινωνία και είναι σε θέση να γνωρίζουν την κάθε θετική ή και αρνητική συνέπεια από την όποια απόφαση λαμβάνεται. Όσο για το ρίσκο της επένδυσης, τον πρώτο λόγο έχει ο ίδιος ο επενδυτής και δευτερευόντως η ασφαλιστική αγορά η οποία παρέχοντας «καλύμματα» για μια σειρά κινδύνων, περιορίζει τις τυχόν απώλειες. Στο πεδίο αυτό, η συνδρομή του μεσίτη ασφαλίσεων κρίνεται καθοριστική, διότι αποτελεί το μοναδικό διαμεσολαβητή με επάρκεια γνώσης κι εμπειρίας να διαχειριστεί ανάλογα συμβόλαια.
Το BRT, στο παρόν τεύχος, επιχειρεί να εμβαθύνει στον τομέα της ενέργειας, δίνοντας έμφαση αφενός στις δρομολογούμενες επενδύσεις, αφετέρου στο ρόλο της ιδιωτικής ασφάλισης και ειδικότερα στο θεσμοθετημένο ρόλο του μεσίτη ασφαλίσεων, ώστε το επενδυτικό κοινό να λάβει γνώση της προστιθέμενης αξίας των υπηρεσιών της ασφαλιστικής αγοράς στον ενεργειακό τομέα, τόσο στο στάδιο υλοποίησης ενός έργου, όσο και κατά τη λειτουργία του.
