Η πτώχευση του δεύτερου σε Πανελλαδικό επίπεδο μεγαλύτερου tour operator, του Thomas Cook, έλαβε χώρα αφήνοντας μεγάλες οικονομικές πληγές τόσο σε ξενοδοχειακές επιχειρήσεις όσο και στην ευρύτερη τουριστική οικονομία της χώρας μας.
Από την έρευνα που εκπονήσαμε ως Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων (ΙΤΕΠ) για λογαριασμό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος (ΞΕΕ), προκύπτει πως με την Thomas Cook είχαν συνεργασία περίπου 1.200 ξενοδοχεία, οι συνολικές απαιτήσεις των ξενοδοχείων (τα τιμολόγια που δεν πρόκειται να εισπραχθούν) ανέρχονται στα 138 εκατομμύρια ευρώ, αριθμός που φτάνει στα 190 εκατομμύρια αν υπολογιστούν οι κρατήσεις που ακυρώθηκαν στο 2019. Βάσει της ίδιας έρευνας, οι οικονομικές απώλειες που αφορούν στο 2020 φτάνουν κοντά στα 930 εκατομμύρια για όλους τους κλάδους (όχι μόνο των ξενοδοχείων).
Οι συνολικές απαιτήσεις των ξενοδοχείων στην Thomas Cook ανέρχονται στα 138 εκατομμύρια ευρώ
Κωνσταντίνα Σβύνου, Πρόεδρος ΙΤΕΠ, Πρόεδρος Ένωσης Ξενοδόχων ΚΩ, Αντιπρόεδρος ΠΟΞ
Δυστυχώς δεν είναι η πρώτη φορά που ξενοδοχειακές επιχειρήσεις βρίσκονται προ τέτοιων συμβάντων, καθώς και στο παρελθόν έχει καταγραφεί πληθώρα πτωχεύσεων τουριστικών γραφείων. Είναι όμως η πρώτη φορά που κατεγράφησαν τόσο μεγάλες οικονομικές απώλειες. Και δεν έχει προκύψει έως τώρα η οποιαδήποτε εξόφληση χρεωστούμενων τιμολογίων προς τους ξενοδόχους μετά τις εκκαθαρίσεις των πτωχευμένων τουριστικών πρακτορείων (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων).
Είναι πασιφανές λοιπόν πως οι επιχειρηματίες βρίσκονται εκτεθειμένοι σε περιπτώσεις πτωχεύσεων και αν μπορούμε να δώσουμε κάποιες κατευθύνσεις προς την προστασία τους, αυτές είναι:
Η συνεργασία με πολλά τουριστικά γραφεία και η αποφυγή αποκλειστικοτήτων.
Το άνοιγμα προς την ελεύθερη αγορά ταξιδίων, με έμφαση στις πωλήσεις μέσα από τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες, μέσα από τη σύγχρονη διαδικτυακή μας παρουσία και προώθηση.
Διασφάλιση όσο το δυνατόν ταχύτερων αποπληρωμών των χρεωστούμενων μέσα από τα συμβόλαια συνεργασίας μας με τα τουριστικά γραφεία.
Ασφάλιση των χρεωστούμενων μέσα από ειδικά πακέτα που παρέχουν στην κατεύθυνση αυτή οι ασφαλιστικές εταιρείες. Ίσως είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε αυτό το οικονομικό κομμάτι της επιχείρησής μας με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζουμε και ασφαλίζουμε τα ακίνητά μας σε περιπτώσεις σεισμού, πυρκαγιάς και λοιπών κινδύνων.
Πάντα μέσα από ατυχή συμβάντα και μέσα από οικονομικές ή υλικές ζημιές ωθούμαστε στην ανατροφοδότηση της γνώσης προς την ίδια την επιχείρησή μας και σε αλλαγές στον τρόπο διαχείρισης. Εδώ χρειαζόμαστε και την αρωγή του κράτους που στις δύσκολες περιπτώσεις οφείλει να στέκεται δίπλα στον επιχειρηματία ώστε να μπορεί και αυτός να ανασυγκροτηθεί και να κάνει το νέο του ξεκίνημα. Εύχομαι η κάθε επιχείρηση που έχει πληγεί να καταφέρει να βρει τις νέες της ισορροπίες.
