Οι προϋποθέσεις για τη νόμιμη εξάσκηση του επαγγέλματος του Μεσίτη Ασφαλίσεων ορίζονται σαφώς από την αντίστοιχη Ευρωπαϊκή και την Ελληνική νομοθεσία και κατά συνέπεια, δεν σκοπεύουμε να ασχοληθούμε με αυτήν την πλευρά του θέματος.
Αντιθέτως, η προσπάθεια μας θα επικεντρωθεί στην οργάνωση, τη λειτουργική πρακτική του Μεσίτη Ασφαλίσεων και στην επιβολή μίας αμοιβαίως αποδεκτής Δεοντολογίας μεταξύ των παικτών στην Ελληνική Ασφαλιστική Αγορά η οποία θα ορίζει με σαφήνεια τους κανόνες του ‘‘παιχνιδιού’’.
Πιστεύω ότι το όφελος που θα μπορούσε να προκύψει από μία επιτυχημένη έκβαση μιας τέτοιας προσπάθειας θα μπορούσε να είναι ιδιαίτερα αισθητό στους Έλληνες Μεσίτες Ασφαλίσεων.
Με άλλα λόγια, ο Μεσίτης Ασφαλίσεων θα πρέπει, πάση θυσία, να γίνει ‘‘πιο επαγγελματίας’’ από ότι είναι σήμερα εκμεταλλευόμενος τις απεριόριστες δυνατότητες που του παρέχει το επάγγελμα.
Και τι εννοώ με αυτό;
- να εντείνει την εκπαίδευση του σε όλους τους τομείς, όπως την εντόπιση & εκτίμηση του κινδύνου, τη μελέτη των Γενικών & Eιδικών όρων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων (μελέτη , ανάλυση, αιτιολογία / λογική), την επίγνωση της Ασφαλιστικής νομοθεσίας, κατανόηση των Αντασφαλίσεων και τις διάφορες μορφές τους, τη διαχείριση του κινδύνου, τη θεωρία και πρακτική των πωλήσεων κ.α.
- να είναι ικανός να εντοπίσει νέους κινδύνους, να σχεδιάσει τους ε ιδικούς όρους κάλυψης και τελικά να τοποθετεί στην αγορά καλύμματα ‘‘πρωτοποριακών κινδύνων’’.
- να αποκτήσει μία σε βάθος ειδίκευση και να προσπαθήσει να καθιερώσει τον εαυτόν του και την εταιρεία του ηγέτη σε αυτή.
- να μη διστάσει να συνεργαστεί ή και να εξαγοράσει μία άλλη ομοιογενή Εταιρεία, εάν από μελέτη προκύψει ότι μία τέτοια ενέργεια θα κατέληγε σε αμοιβαίο όφελος.
Προσωπικά, αποδίδω μεγάλη σημασία στην ανάγκη ο Μεσίτης Ασφαλίσεων να εκπαιδευτεί, επιπλέον, στην πρακτική και θεωρία της ανάληψης κινδύνων (Underwriting practice) και στη Διαχείριση του κινδύνου (Risk management) διότι τότε θα έχει το πλεονέκτη μα να ‘‘διαπραγματευθεί’’ ευχερέστερα και ορθότερα την τοποθέτηση ενός μεγάλου κίνδυνου με τους Ασφαλιστές.
ΟΡΓΑΝΩΣΗ
Ξεκινώ από την οργάνωση ενός επιτυχημένου γραφείου Μεσίτη Ασφαλίσεων η οποία θα πρέπει να βασίζεται στα ακόλουθα:
1. Εμφάνιση
Ο επισκεπτόμενος πελάτης θα πρέπει να εντυπωσιαστεί κατ’ αρχάς με την ‘‘καλή’’ διεύθυνση, το μέγεθος των γραφείων, την προσεκτική επίπλωση και Decor, τη μηχανοργάνωση και το εκπαιδευμένο, ευπαρουσίαστο και ευγενικό εργατικό προσωπικό. Η πρώτη εντύπωση παίζει σημαντικό ρόλο στη μεταγενέστερη συνεργασία.
2. Επικοινωνία
Ο πελάτης, εισερχόμενος στα γραφεία, δεν πρέπει για κανένα λόγο να περιμένει αβοήθητος. Η Receptionist ή ένα άλλο εκπαιδευμένο άτομο θα πρέπει αμέσως να τον πλησιάσει και να τον καθοδηγήσει στο κατάλληλο άτομο ή τμήμα που θα μπορούσε να τον εξυπηρετήσει. Μία παρόμοια πρακτική θα πρέπει να ακολουθηθεί σε περίπτωση αλληλογραφίας (γράμμα, φαξ, e-mail) ή τηλεφωνικής επαφής όπου μία αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην ενημέρωση του πελάτη, δεν θα έπρεπε να είναι επιτρεπτή σε καμία περίπτωση.
3. Software
Η σχεδίαση του Εταιρικού Λογισμικού θα πρέπει να έχει σαν πρωταρχική κατεύθυνση την εξυπηρέτηση του πελάτη, παράλληλα με τις άλλες ανάγκες της Εταιρείας και τους απαραίτητους αυτοματισμούς, περιορίζοντας στο ελάχιστο τη γραφειοκρατία και καθυστέρηση με παράλληλη αύξηση της παραγωγικότητας εις το έπακρον.
4. Εξυπηρέτηση
- Ύπαρξη Underwriting Agency για την άμεση Τοποθέτηση ορισμένων κινδύνων μέσω συμφωνιών Δεσμευτικής Εξουσιοδότησης (Binding Authorities)
- Οργανωμένες Ομάδες εξειδικευμένων Brokers & βοηθών τους για την ταχύτερη εξυπηρέτηση μεγάλων πελατών.
- Εξειδικευμένες Ομάδες προώθησης απαιτήσεων και διακανονισμού ΖΗΜΙΩΝ για την ταχύτερη εξυπηρέτηση πελατών.
- Ομάδες έρευνας αγοράς και ενημέρωσης Νέων ασφαλιστικών προϊόντων.
5. Δημόσιες Σχέσεις
- Αρθρογράφηση
- Συστηματική, έξυπνη Διαφήμιση
- Εκδηλώσεις
- Κοινωνικές προσφορές
6. Εκπαίδευση
Συνεχής & Συστηματική εκπαίδευση του προσωπικού σε όλους τους τομείς.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ
Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο Μεσίτης Ασφαλίσεων δεν αποτελεί μέρος του δικτύου πωλήσεων μίας ή περισσότερων Ασφαλιστικών Εταιρειών όπως λειτουργεί ο Ασφαλιστικός Πράκτορας.
Αντιθέτως, ενεργεί ανεξάρτητα, βάσει του νόμου, ως Αντιπρόσωπος του ΑΣΦΑΛΙΖΟΜΕΝΟΥ και η δουλειά του είναι να προτείνει, να διαπραγματεύεται και τέλος να αγοράζει για λογαριασμό του, την ασφαλιστική κάλυψή που, κατά την κρίση του, έχει ανάγκη ο ΑΣΦΑΛΙΖΟΜΕΝΟΣ.
Η λειτουργία αυτή απαιτεί, λόγω της ιδιομορφίας της, την εφαρμογή μίας πρακτικής η οποία απεδείχθη ότι ήταν απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία ενός Γραφείου Μεσιτών Ασφαλίσεων.
Τα εργαλεία που έχουν καθιερωθεί για τον σκοπό αυτό, που θα πρέπει να περιλαμβάνονται και στους Κανόνες Πρακτικής και Δεοντολογίας, είναι τα ακόλουθα:
1. ΕΝΤΟΛΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ (Provisional order)
Το έγγραφο αυτό είναι απαραίτητο για την πιστοποίηση, σε περίπτωση διαφωνίας, ότι πράγματι ο ΑΣΦΑΛΙΖΟΜΕΝΟΣ είχε αναθέσει σε έναν συγκεκριμένο Μεσίτη τη διερεύνηση της αγοράς. Άνευ τούτου ο Μεσίτης δεν θα μπορεί να προβεί σε αυτή την ενέργεια.
2. ΠΡΟΣΥΜΦΩΝΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ (Draft. Slip)
Στο έγγραφο αυτό, το οποίο συντάσσει ο Μεσίτης, περιγράφεται με κάθε δυνατή λεπτομέρεια το προσφερόμενο προς ασφάλιση αντικείμενο ως επίσης και οι προτεινόμενοι προς ασφάλιση κίνδυνοι, οι όροι και προϋποθέσεις της ασφάλισης κ.α. Ομοίως, αναφέρονται και όλες εκείνες οι πρόσθετες πληροφορίες οι οποίες θα μπορούσαν να ‘‘ελαφρύνουν’’ τον κίνδυνο.
Οι Ασφαλιστές θα δύνανται να επιφέρουν ορισμένες αλλαγές &/ή τροποποιήσεις &/ή προσθήκες σε αυτό με μολύβι και θα τις μονογράψουν για να επικυρωθούν. Τέλος θα αναγράψουν, ομοίως με μολύβι, κάτω από τους προσυμφωνηθέντες όρους (Underwrite) το ποσό &/ή ποσοστό του κινδύνου που επιθυμούν να αναλάβουν και την ημερομηνία δέσμευσής τους.
Το ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΜΕΝΟ αυτό έγγραφο στην συνέχεια θα το καθαρογράψει, με κάθε λεπτομέρεια, ο Μεσίτης και θα το παρουσιάσει υπό μορφήν προσφοράς στον πελάτη του προς έγκριση.
3. ΕΝΤΟΛΗ ΚΑΛΥΨΗΣ (Firm order)
Στη συνέχεια, ο πελάτης οφείλει να δώσει εγγράφως εντολή στον Μεσίτη του να προβεί στην οριστική κάλυψη του κινδύνου, βάσει των όρων της προσφοράς του ή όπως θα έχει τελικώς συμφωνηθεί μεταξύ τους.
4. ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ (Placing Slip)
Μετά τη λήψη της εντολής κάλυψης, ο Μεσίτης υποβάλει στον/τους Ασφαλιστές το καθαρογραμμένο και τροποποιημένο έγγραφο Συμφωνητικό Ασφαλιστικής Κάλυψης, εις διπλούν (μαζί με το αρχικό συμφωνημένο έγγραφο για την επιβεβαίωση των τροποποιήσεων / αλλαγών που επήλθαν σε αυτό). Το έγγραφο αυτό το υπογράφει ο Ασφαλιστής με μελάνι, κρατώντας το ένα αντίγραφο για τον εαυτό του.
Το έγγραφο αυτό επέχει τη θέση και έχει την ισχύ ΑΣΦΑΛΙΣΤΗΡΙΟΥ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΥ.
Στην περίπτωση πολύ μεγάλων κινδύνων, οι ορισμένοι Μεσίτες προκειμένου να ‘‘κλειδώσουν’’ την κάλυψη πλησιάζουν πρώτα τη διεθνή Αντασφαλιστική αγορά από όπου εξασφαλίζουν τους πλέον ανταγωνιστικούς όρους και προϋποθέσεις (μπλοκάρουν /δεσμεύουν την αγορά) ορίζοντας ως Αντασφαλιζόμενο μία Εταιρεία ‘‘που θα κατονομαστεί’’ (to be named) εν καιρώ!
Στη συνέχεια, επιλέγουν μία Ασφαλιστική Εταιρεία στην Ελλάδα η οποία διαθέτει την κατάλληλη εμπειρία στη διαχείριση πολύ μεγάλων κινδύνων και της προσφέρουν το όλο ‘‘πακέτο’’ δηλαδή την Πρωτασφάλιση μαζί με την προαιρετική Αντασφάλιση για το υπερβάλλον της οποιασδήποτε κράτησης που αυτή θα επιθυμούσε να διατηρήσει για τον εαυτόν της που συνήθως είναι μηδαμινή. Με τη μέθοδο αυτή, όλοι είναι ευχαριστημένοι και ιδιαίτερα ο Ασφαλιζόμενος που έχει εξασφαλίσει τα πλέον ανταγωνιστικά ασφάλιστρα και τη συμμετοχή περισσοτέρων μεγάλων και αξιόπιστων Ασφαλιστικών & Αντασφαλιστικών Εταιρειών.
5. ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (Insurance Certificate)
Στο σημείο αυτό, ο Μεσίτης μπορεί, επί τη βάσει του Συμφωνητικού Ασφαλιστικής Κάλυψης, να εκδώσει το ειδικό του Πιστοποιητικό Ασφάλισης (Insurance Certificate) προς τον Ασφαλιζόμενο, χρεώνοντας τον συγχρόνως με τα συμφωνηθέντα Ασφάλιστρα. Το εν λόγω Πιστοποιητικό επέχει, και αυτό, θέση Ασφαλιστηρίου Συμβολαίου.
Παράλληλα, οι Ασφαλιστές θα εκδώσουν και αυτοί, εν καιρώ, το δικό τους Ασφαλιστήριο Συμβόλαιο και χρεωστικό σημείωμα επ’ ονόματι του ΜΕΣΙΤΗ ως νόμιμου αντιπροσώπου του Ασφαλιζομένου (As Agents of the Assured).
Το εν λόγω Ασφαλιστήριο Συμβόλαιο, εφόσον ζητηθεί από τον πελάτη του, ο Μεσίτης οφείλει να του το παραδώσει υπογράφοντας και σφραγίζοντας το στην οπίσθια του πλευρά. Διά του τρόπου αυτού, μεταβιβάζει την κυριότητά του στον Ασφαλιζόμενο, αιτούμενος από αυτόν συγχρόνως την επιστροφή του Πιστοποιητικού Ασφάλισης που του είχε αρχικά παραδώσει.
Αυτά σε γενικές γραμμές όσο αφορά την πρακτική και τα χρησιμοποιούμενα εργαλεία από τον Μεσίτη για την εκτέλεση των εργασιών του. Εξυπακούεται, βέβαια, ότι όλα τα έγγραφα που αναφέραμε θα μπορούσαν να είχαν, στη σημερινή εποχή, ηλεκτρονική μορφή.
ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑ & ΠΡΑΚΤΙΚΗ (Code of Conduct)
Πέραν των προαναφερθέντων, για να μπορέσει ένα γραφείο Μεσίτη Ασφαλίσεων να λειτουργήσει παραγωγικά σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον που εν πολλοίς, κυριαρχεί ο αθέμιτος ανταγωνισμός, είναι απαραίτητο να έχουν συμφωνηθεί και να ισχύουν οι τόσο πολυσυζητημένοι ΚΑΝΟΝΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ & ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ της αγοράς οι οποίοι, όπως προανέφερα, θα θεμελιώσουν τους κανόνες του ‘‘παιχνιδιού’’ στην Ασφαλιστική Αγορά.
Το πολύ σοβαρό αυτό θέμα, ως γνωστόν, με είχε απασχολήσει πριν από πολλά έτη κατά την διάρκεια της προεδρίας μου στον ΣΕΜΑ και είχα υποβάλει διάφορες προτάσεις τότε επ’ αυτού.
Παρακάτω, συνοψίζω ορισμένες από αυτές με την ελπίδα ότι θα αποτελέσουν την απαρχή μιας ολοκληρωμένης πρότασης που θα πρέπει να συνταχθεί από τον ΣΕΜΑ, να συζητηθεί μεταξύ των εμπλεκομένων μερών, να εγκριθεί και τέλος να τεθεί σε υποχρεωτική εφαρμογή από όλους τους ‘‘παίκτες’’ της αγοράς.
Επιθυμώ να διευκρινίσω ότι οι προτεινόμενοι κανόνες θα διέπουν τις σχέσεις μόνο των Μεσιτών Ασφαλίσεων αφενός μεταξύ των και αφετέρου μεταξύ αυτών και των Ασφαλιστών και δεν αφορούν τους παντός άλλου είδους διαμεσολαβούντες της αγοράς οι οποίοι υπάγονται απευθείας στην δύναμη πωλήσεων έκαστου Ασφαλιστή.
Οι προβλεπόμενες οδηγίες θα μπορούσαν να είναι οι ακόλουθες:
1. Ο Ασφαλιστής εκτιμώντας τον προσφερόμενο κίνδυνο, αποφασίζει κατ’ αρχάς, εάν είναι ‘‘αποδεκτός’’ ή ‘‘απορριπτέος’’.
2. Εάν είναι αποδεκτός, τότε εκτιμά τον ‘‘βαθμό επικινδυνότητας’’ που προσδιορίζεται από την ήδη υπάρχουσα εμπειρία, την πολιτική αναλήψεως κινδύνων αλλά και από τα πρόσθετα στοιχεία που θα του προσκομίσει ο Μεσίτης.
3. Με βάση τα ανωτέρω, θα ορίσει το ασφάλιστρο το οποίο, εν πολλοίς, θα βασίζεται στο εύρος της κάλυψης, τις τεθείσες προϋποθέσεις (warranties), το ύψος της/των απαλλαγής/ών (αυτασφάλιση) που θα ισχύσουν, τα μέτρα προστασίας, το ιστορικό ζημιών κ.α.
4. Οι όροι που θα αποφασισθούν θα είναι διαθέσιμοι μόνο στον Μεσίτη τον κατέχοντα Έγγραφο Εντολή Διερεύνησης της Αγοράς από τον Ασφαλιζόμενο και σε κανένα άλλο διαμεσολαβούντα.
5. Ο Ασφαλιζόμενος θα μπορεί, εάν το επιθυμεί, να άρει εγγράφως την Εντολή Διερεύνησης της αγοράς από τον αρχικό Μεσίτη και να την παράσχει, πάλι εγγράφως σε ένα άλλο Μεσίτη ή διαμεσολαβητή.
6. Οι ούτως διαμορφωμένοι όροι θα μπορούσαν να τροποποιηθούν εκ των υστέρων από τον Ασφαλιστή μόνο στην περίπτωση όπου ο ίδιος ο Μεσίτης ή ένας άλλος (ανταγωνιστής) τον προσεγγίσει με νεότερα στοιχεία του κινδύνου τα οποία θα δικαιολογούσαν τη βελτίωση των όρων με τους οποίους είχε αυτός αρχικώς δεσμευτεί. Στην περίπτωση αυτή, και εφόσον η προσέγγιση έγινε από ένα άλλο τρίτο διαμεσολαβητή, ο Ασφαλιστής οφείλει να ενημερώσει άμεσα τον αρχικό Μεσίτη (Holding Broker) επιδεικνύοντας του την έγγραφο εντολή που κατείχε ο τρίτος διαμεσολαβητής για την παρέμβαση του αυτή.
7. Εάν κατά την διάρκεια των διαπραγματεύσεων ή κατά τη διάρκεια ισχύος μίας ασφαλιστικής σύμβασης ο Ασφαλιστής προσεγγιστεί από έναν άλλο διαμεσολαβούντα για τον ίδιο κίνδυνο, τότε αυτός οφείλει να ενημερώσει πάραυτα τον αρχικό Μεσίτη (holding Broker) αποφεύγοντας την οποιαδήποτε συζήτηση με τον τρίτο διαμεσολαβούντα εφόσον αυτός δεν ήταν κάτοχος διερευνητικής εντολής.
8. Κατά την ανανέωση μίας ασφαλιστικής σύμβασης, ο μόνος διαμεσολαβητής που επιτρέπεται να ασχοληθεί με τη διαδικασία είναι ο αρχικός Μεσίτης (Holding Broker) εκτός εάν ο Ασφαλιζόμενος του άρει, εγκαίρως, την εντολή και την έχει παραχωρήσει σε έναν άλλο Μεσίτη.
9. Στην περίπτωση Συνασφαλίσεως μεγάλων Βιομηχανικών / Εμπορικών κινδύνων ή Εμπορικών Σκαφών, όπου η εργασία τοποθέτησης είναι αρκετά πιο σύνθετη, ο Μεσίτης επιλέγει έναν ή περισσότερους (το πολύ 3) Ηγήτορα(ες) Ασφαλιστή(ές) (Leading Underwriter(s) με τους οποίους θα διεξάγει την όλη διαπραγμάτευση (πρέπει να επέλθει συμφωνία και των τριών σε όλα). Κατόπιν, ο Μεσίτης πλησιάζοντας την αγορά θα πρέπει να βρει και άλλους Ασφαλιστές που θα δεχθούν να ακολουθήσουν τους επιλεχθέντες Ηγήτορες σε κάθε απόφασή τους, προκειμένου να καλύψουν το οποιαδήποτε τυχόν υπόλοιπο ποσοστό του κινδύνου που παρέμενε ακάλυπτο.
10. Στην περίπτωση όπου ένας Μεσίτης, έχει αποκτήσει μία ιδιαίτερη εμπειρία διαχρονικά στην τοποθέτηση και διαχείριση ομοιογενών κινδύνων, θα δύναται ο Ασφαλιστής να συμφωνήσει με τον Μεσίτη μία Σύμβαση Δεσμευτικής Εξουσιοδότησης (Binding Authority Agreement) βάση της οποίας ο Ασφαλιστής θα δεσμεύεται να δεχθεί εκ των προτέρων την κάλυψη μίας συγκεκριμένης κατηγορίας κινδύνων υπό τους όρους προϋποθέσεις και ασφάλιστρα που θα προσυμφωνηθούν και θα ισχύσουν υποχρεωτικά από τον ‘‘Κατέχοντα την Δεσμευτική Εξουσιοδότηση Μεσίτη’’ (Biding Authority Agreement holding Broker). Η δέσμευση αυτή του Ασφαλιστή δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη του έτους αλλά δύναται να ανανεώνεται κατά τη λήξη της κατόπιν κοινής συμφωνίας των συμβαλλομένων μερών. Στην ουσία, η Σύμβαση Δεσμευτικής Εξουσιοδότησης είναι μία μορφή ΔΙΑΡΚΟΥΣ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ. Σύμφωνα με τους όρους του Συμφωνητικού αυτού, ο Ασφαλιστής αποδέχεται την από τον Κατέχοντα Μεσίτη έκδοση αντίστοιχων Πιστοποιητικών Ασφαλιστικής Κάλυψης για κάθε ένα αναλαμβανόμενο από αυτούς κίνδυνο και την είσπραξη των αντιστοίχων Ασφαλίστρων μέσω των χρεωστικών σημειωμάτων (Debit Notes) του Μεσίτη. Στην περίπτωση επέλευσης του κινδύνου, ο Μεσίτης οφείλει να καταβάλει άμεσα τη ζημία όπως αυτή περιγράφεται στην έκθεση του πραγματογνώμονα και βάσει των γενικών & Ειδικών όρων του που έχουν συμφωνηθεί, μέχρι ενός προκαθορισμένου ορίου / ποσού ή να συνεργαστεί με τον Ασφαλιστή για μεγαλύτερα ποσά, προκειμένου στη συνέχεια να πληρωθεί ο πελάτης.
11. Τα εισπραχθέντα από τον Μεσίτη Ασφαλίσεων Ασφάλιστρα πρέπει να εξοφλούνται στον Ασφαλιστή/ες, μείον της προμήθειάς του, το αργότερο έναν μήνα μετά την ημερομηνία που είναι αυτά καταβλητέα από τον Ασφαλιζόμενο βάσει των όρων του συμβολαίου, ή όπως αλλιώς θα έχει συμφωνηθεί μεταξύ τους, και μετά από συμφωνία του σχετικού αλληλόχρεου λογαριασμού.
12. Ο Μεσίτης Ασφαλίσεων, ενεργώντας ως Αντιπρόσωπος του Ασφαλιζόμενου δεν ευθύνεται για τη μη έγκαιρη πληρωμή των ασφαλίστρων στους Ασφαλιστές εφόσον, παρά τις επανειλημμένες του προσπάθειες, δεν κατόρθωσε να τα εισπράξει από τον Ασφαλιζόμενοπελάτη του. Η μόνη του υποχρέωση είναι να τον ειδοποιήσει εγγράφως ότι εάν δεν πληρωθούν τα Ασφάλιστρα μέχρι μία ορισμένη ημερομηνία που προβλέπεται από τον νόμο, θα τερματιστεί η ισχύς του Ασφαλιστηρίου Συμβολαίου του. Η εν λόγω επιστολή πρέπει να είναι ‘‘συστημένη’’ και να κοινοποιείται στους ενδιαφερόμενους ασφαλιστές.
13. Οποιαδήποτε τυχόν αλλαγή και/ή τροποποίηση του παρόντος κανονισμού θα δύναται να ισχύσει μετά από απόφαση της κοινής επιτροπής ΚΑΝΟΝΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ που θα αποτελείται από 8 εκλεγόμενα άτομα, (4 Ασφαλιστές & 4 Μεσίτες Ασφαλίσεων) και θα λαμβάνεται κατά απόλυτη πλειοψηφία.
Ελπίζοντας ότι όλα όσα προανέφερα θα αποτελέσουν τροφή προς περαιτέρω επεξεργασία από τα ενδιαφερόμενα μέλη της Ασφαλιστικής αγοράς προς όφελος όλων αλλά ιδιαίτερα των συναδέλφων μου Μεσιτών Ασφαλίσεων.
