Η εγχώρια αγορά, χρόνια τώρα, ήδη από το 2008, που ξέσπασε η διεθνής οικονομική κρίση και η Ελλάδα, 24 μήνες μετά, βίωσε τη δική της πολυετή κρίση χρέους, έμαθε να δρα και να αναπτύσσεται υπό αντίξοες συνθήκες. Στο διάστημα που μεσολάβησε, βίωσε ως κανόνα την κρίση και ως εξαίρεση την ομαλότητα, την κανονικότητα.
Αρκεί να σκεφτούμε ότι μετά την έξοδο της χώρας μας από το τρίτο σε σειρά μνημόνιο, ο πλανήτης δοκιμάστηκε από μια πρωτοφανούς έκτασης και σκληρότητας πανδημία, υπό αντίξοες συνθήκες επιχείρησε να επιστρέψει σε ένα φυσιολογικό καθεστώς λειτουργίας των αγορών, για να ακολουθήσει η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, μια άνευ προηγουμένου ενεργειακή κρίση, ο υπερπληθωρισμός, η οικονομική δυσπραγία και η κατακόρυφη αύξηση των επιτοκίων, με όλες τις γνωστές συνέπειες για τη χρηματοδότηση της επιχειρηματικής και επενδυτικής κοινότητας.
Σε όλο αυτό το διάστημα, υπό δοκιμασία τέθηκαν και οι συναλλακτικές σχέσεις μεταξύ των επιχειρήσεων. Οι χρόνοι πληρωμών αλλού συρρικνώθηκαν, προς διαφύλαξη της ρευστότητας των παραγωγών, και αλλού επιμηκύνθηκαν, στη λογική της χορήγησης μιας δεύτερης ευκαιρίας, προς διάσωση μέρους των ανοικτών υπολοίπων.
Ωστόσο, απώλειες υπήρξαν, και μάλιστα πολλές, λόγω της αδυναμίας ενός σημαντικού αριθμού επιχειρήσεων να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, όπως πολλές ήταν και οι πτωχεύσεις εταιρειών, που με τη σειρά τους πολλαπλασίασαν τα προβλήματα της οικονομικής αυτής αλυσίδας.
Οι ασφαλίσεις πιστώσεων ως ένα αποτελεσματικό χρηματοοικονομικό πολυεργαλείο
Σε αυτό το περίπλοκο περιβάλλον, υπήρξε μια μερίδα εταιρειών που προνόησαν θωρακίζοντας τα ανοικτά τους υπόλοιπα διά της ασφάλισης μέρους ή του συνόλου των χορηγούμενων πιστώσεών τους. Πληθώρα ασφαλισμένων της Atradius Hellas απόλαυσαν μάλιστα και την υπηρεσία της πιστοληπτικής αξιολόγησης των πελατών τους, ενώ δεν ήταν λίγες και οι ασφαλισμένες εταιρείες οι οποίες προσέφυγαν σε τραπεζικό δανεισμό, προσκομίζοντας τα ασφαλιστήρια συμβόλαια ως εγγύηση για την επιδιωκόμενη χρηματοδότηση.
Γενικότερα, οι ασφαλίσεις πιστώσεων λειτούργησαν ως ένα άκρως αποτελεσματικό χρηματοοικονομικό πολυεργαλείο, το οποίο, από τη μία, διασφάλισε την είσπραξη των χορηγούμενων πιστώσεων και, από την άλλη, κατέστησε ευκολότερη και ταχύτερη τη δανειοδότηση της επιχείρησης.
Η ασφάλιση των πιστώσεων, επί της ουσίας, προστατεύει το ταμείο, και άρα τη ρευστότητα της εταιρείας, την ίδια της την επιβίωση, σε μια εποχή κατά την οποία, όπως προκύπτει από το τελευταίο βαρόμετρο της Atradius, στην Ελλάδα διαπιστώνεται επιδείνωση του συναλλακτικού κλίματος, με σημαντική αύξηση των επισφαλών συναλλαγών.
Όπως έδειξαν τα σχετικά στοιχεία, το δείγμα των επιχειρήσεων που αναμένουν στο επόμενο δωδεκάμηνο επισφαλείς συναλλαγές διογκώθηκε κατά 10%, με το 62% των ερωτηθέντων να προβλέπουν αύξηση του αριθμού των αφερέγγυων πελατών. Αξιοσημείωτο εύρημα της έρευνας ήταν και αυτό που εμφάνισε αυξημένο στο 49%, από 35% το 2023, το ποσοστό των επιχειρήσεων που εκτιμούν ότι οι πληρωμές των τιμολογίων θα είναι εκπρόθεσμες. Και όλα αυτά σε μια αγορά όπως η ελληνική, όπου το 56% των πωλήσεων B2B πραγματοποιούνται με πίστωση.
Λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι, διεθνώς, οι γεωπολιτικές κρίσεις δεν λένε να… κοπάσουν, ότι η Fed και η ΕΚΤ διαρκώς αναβάλλουν τις μειώσεις επιτοκίων, αντιλαμβανόμενες ότι ο σκληρός πυρήνας του πληθωρισμού δύσκολα θα σπάσει, ότι η απειλή μιας νέας ενεργειακής κρίσης δεν μπορεί να αποκλειστεί και ότι η κλιματική αλλαγή έρχεται να εντείνει το κλίμα αβεβαιότητας στις αγορές, οι ασφαλίσεις πιστώσεων εκλαμβάνονται ως μια «όαση» για τις συναλλαγές, δημιουργώντας ένα περιβάλλον που προσφέρει συναλλακτική προστασία, θωράκιση της ρευστότητας, διατήρηση των ροών χρηματοδότησης, εξασφάλιση των εισπράξεων από εξωστρεφείς δράσεις, προστασία της επιχειρηματικής κερδοφορίας και εν γένει επιχειρηματική υγεία, σε εποχές αυξημένου ρίσκου για επενδύσεις.
