Η ασφάλιση των κινδύνων του κυβερνοχώρου είναι μια καινούργια εργασία για τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα, αλλά και στη λοιπή Ευρώπη. Οι προβληματισμοί των ασφαλιστικών επιχειρήσεων σχετικά με τη νέα αυτή ασφάλιση είναι δύο κατηγοριών. Η πρώτη κατηγορία συνδέεται με την πολύ μικρή γνώση και την αντικειμενική έλλειψη ιστορικότητας σχετικά με τη φύση των ζημιών, την έκταση αυτών και τη συχνότητα της εμφάνισής τους.
Στην περιορισμένη γνώση και διαθεσιμότητα των στοιχείων αυτών προστίθενται δύο ακόμη προβλήματα. Η απειρία των στελεχών των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, η οποία δεν τους επιτρέπει να διαμορφώσουν άποψη για τους κινδύνους που καλούνται να αναλάβουν, καθώς και η άγνοια των πελατών σχετικά με το είδος και την έκταση των κινδύνων στους οποίους είναι εκτεθειμένοι περιορίζοντας έτσι τη βοήθεια που θα μπορούσαν να δώσουν στους ασφαλιστές τους. Το αποτέλεσμα της έλλειψης στατιστικών στοιχείων και της απειρίας είναι ότι οι ασφαλιστές δεν γνωρίζουν τον κίνδυνο τον οποίο καλούνται να καλύψουν και κατά συνέπεια δεν μπορούν να τον τιμολογήσουν αναλόγως.
Η δεύτερη κατηγορία προβληματισμού των ασφαλιστικών επιχειρήσεων σχετικά με τους κινδύνους του κυβερνοχώρου οφείλεται στη διαπίστωση ότι οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις πιθανόν είναι ήδη εκτεθειμένες στους κινδύνους αυτούς, μέσω υπαρχόντων ασφαλιστηρίων συμβολαίων κλάδων περιουσίας, γενικής αστικής ευθύνης, ευθύνης διοικούντων, επαγγελματικής αστικής ευθύνης κ.ά. Πρόκειται για τους λεγόμενους silent risks, τους κινδύνους δηλαδή στους οποίους είναι εκτεθειμένοι, γιατί στα προαναφερόμενα ασφαλιστήρια συμβόλαια δεν έχει προβλεφθεί ειδική εξαίρεση για ζημιές που οφείλονται σε κυβερνοεπίθεση. Η πραγματοποίηση μιας κυβερνοεπίθεσης ή μιας αμελούς ενέργειας εργαζομένου με συνέπειες στη λειτουργία και ασφάλεια των ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλισμένου μπορεί να προκαλέσει σωρεία ζημιών καλυπτόμενων από τα κλασικά ασφαλιστήρια συμβόλαια που δεν έχουν προβλέψει τη συγκεκριμένη εξαίρεση.
Η πιθανότητα κρυφής έκθεσης στους κινδύνους του κυβερνοχώρου και η αδυναμία κοστολόγησής τους έχουν οδηγήσει στην περιορισμένη προσφορά ασφαλιστικών καλύψεων των νέων αυτών κινδύνων.
Η περιορισμένη ασφαλιστική κάλυψη προβληματίζει και κινητοποιεί κυβερνήσεις, συλλογικούς φορείς δημόσιους και ιδιωτικούς, εθνικούς, ευρωπαϊκούς αλλά και διεθνείς, με κοινό στόχο τη λήψη μέτρων και πρωτοβουλιών που, χωρίς να βάζουν εμπόδια στην περαιτέρω ανάπτυξη της ψηφιακής τεχνολογίας, θα διευκολύνουν την παρέμβαση της ασφάλισης, αφενός μεν, ως μέσου για την καλύτερη διαχείριση των κινδύνων της από τους ασφαλισμένους με τη λήψη πρόσθετων μέτρων ασφάλειας, αφετέρου δε, ως μέσου για τη μεταφορά των συνεπειών τους από τον επιχειρηματία στην ασφαλιστική και αντασφαλιστική αγορά.
Στο πλαίσιο αυτό ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) διοργάνωσε το 2018 συνέδριο αφιερωμένο στο ρόλο της ασφάλισης στη διαχείριση των κινδύνων του κυβερνοχώρου, εστιάζοντας στο ρόλο και τις πρωτοβουλίες που πρέπει να πάρουν επιχειρήσεις, ασφαλιστές και αντασφαλιστές, ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές και κυβερνήσεις, προκειμένου να αναπτυχθεί όπως πρέπει η ασφαλιστική κάλυψη των κινδύνων του κυβερνοχώρου.
Οι ασφαλιστές καλούνται να διευρύνουν τις καλύψεις τους και να ανανεώνουν τα συμβόλαια παρακολουθώντας τις εξελίξεις στον κυβερνοχώρο
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του συνεδρίου οι επιχειρηματίες οφείλουν να ενσωματώσουν στην εταιρική διακυβέρνηση τους κινδύνους του κυβερνοχώρου και για να έχουν καλύτερη αντίληψη των κινδύνων στους οποίους είναι εκτεθειμένοι πρέπει να προβαίνουν σε ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ τους για τις περιπτώσεις επιθέσεων και διαρροών που τους συμβαίνουν και για τα μέτρα ασφαλείας που υιοθετούν. Όλη αυτή η συγκεντρωμένη πληροφορία πρέπει επιπλέον να δίδεται στους ασφαλιστές προς αξιοποίηση. Οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές οφείλουν από την πλευρά τους να επενδύσουν σε γνώση και εκπαίδευση προκειμένου να υπηρετήσουν το διπλό ρόλο τους, που συνίσταται σε συνδρομή του πελάτη για την ακριβή εκτίμηση της έκθεσής του στους κινδύνους του κυβερνοχώρου και σε υπόδειξη στον ασφαλιστή για το πώς θα προσαρμόσει τα προσφερόμενα ασφαλιστικά προϊόντα στις ανάγκες του πελάτη.
Οι ασφαλιστές από την πλευρά τους οφείλουν να επεξεργαστούν προσιτά, από οικονομικής άποψης, ασφαλιστήρια συμβόλαια με ξεκάθαρους και ακριβείς όρους, εύκολα αντιληπτούς σχετικά με το πότε ενεργοποιείται η κάλυψη και ποια είναι η έκτασή της, και τούτο, ανεξάρτητα από το εάν δίδεται μέσω επέκτασης υπάρχοντος συμβολαίου ή μέσω ειδικού ασφαλιστηρίου για τους κινδύνους του κυβερνοχώρου.
Οι ασφαλιστές καλούνται να διευρύνουν τις καλύψεις τους και να ανανεώνουν τα συμβόλαια παρακολουθώντας τις εξελίξεις των κινδύνων του κυβερνοχώρου, χωρίς όμως να υποτιμώνται οι δυνατότητες και τα όρια συγκέντρωσης κινδύνων που μπορούν οι ίδιοι να αντέξουν. Σοβαρό ρόλο αναλαμβάνουν και οι κυβερνήσεις που μπορούν να βοηθήσουν το έργο των ασφαλιστών επιτρέποντας τη συλλογή και ανταλλαγή πληροφοριών για περιπτώσεις διαρροών, δίδοντας πρόσβαση στους ασφαλιστές στις υποβαλλόμενες στις αρχές πληροφορίες αυτού του περιεχομένου, προσαρμόζοντας τις εποπτικές απαιτήσεις στο εύρος των κινδύνων που αναλαμβάνουν οι ασφαλιστές, αλλά και στην ανάγκη προσφοράς εκ μέρους τους προσιτών και εύληπτων συμβολαίων.
Επιπλέον, κυβερνήσεις και αρμόδιοι φορείς οφείλουν να προβαίνουν σε συνεργασίες διασυνοριακές βοηθώντας ακόμη περισσότερο το έργο των ασφαλιστών, καθώς και να επεξεργαστούν σχέδια συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την αντιμετώπιση ενός καταστροφικού κινδύνου στον κυβερνοχώρο. Πρωτοβουλίες υπέρ της ασφάλισης των κινδύνων του κυβερνοχώρου έχει πάρει και η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (European Insurance and Occupational Pensions Authority – EIOPA) η οποία, μετά τη δημοσίευση τον Αύγουστο 2018 των συμπερασμάτων έρευνας που πραγματοποίησε για να εντοπίσει την ετοιμότητα των ευρωπαϊκών ασφαλιστικών εταιρειών στην ασφάλιση του κυβερνοχώρου, πραγματοποίησε την 1η Απριλίου 2019 ειδικό σεμινάριο εργασίας αφιερωμένο και αυτό στους κινδύνους του κυβερνοχώρου και την ασφάλισή τους. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του σεμιναρίου οι κυβερνώντες οφείλουν να βοηθήσουν στην εγρήγορση των επιχειρηματιών σχετικά με τους κινδύνους στους οποίους είναι εκτεθειμένοι και να θέσουν προδιαγραφές σε θέματα ασφαλείας.
Η ΕΙΟΡΑ διαπιστώνει την ανάγκη τυποποίησης της ασφαλιστικής κάλυψης, η οποία θα επιτρέψει τη σύγκριση των προσφερόμενων λύσεων ιδίως από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αναδεικνύει τον κίνδυνο για τους ασφαλιστές από τους κρυφούς κινδύνους (silent risks) των παραδοσιακών ασφαλιστηρίων συμβολαίων και αναγνωρίζει το ρόλο των ασφαλιστών στη μείωση της έκθεσης των επιχειρηματιών στους κινδύνους του κυβερνοχώρου. Αναγνωρίζει ακόμη την ανάγκη συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών και στοιχείων μεταξύ των ασφαλιστών, την ανάγκη δημιουργίας ανωνυμοποιημένων τραπεζών πληροφοριών με περιπτώσεις κυβερνοεπιθέσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, την ανάγκη χρησιμοποίησης μοντέλου για τον υπολογισμό της συσσώρευσης κινδύνων για τους ασφαλιστές και τέλος την ανάγκη επεξεργασίας, σε ευρωπαϊκό επίπεδο και πάλι, ενιαίων προδιαγραφών και κριτηρίων για τον υπολογισμό των κινδύνων του κυβερνοχώρου και τις εποπτικές αναφορές.
Πρωτοβουλίες στο χώρο της ασφάλισης των κινδύνων του κυβερνοχώρου αναλαμβάνονται επίσης και από τους ίδιους του ασφαλιστές στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού αντιπροσωπευτικού οργάνου τους, της Insurance Europe. Συμβάλλοντας από την πλευρά τους οι ασφαλιστές στην κατανόηση του νέου κινδύνου του κυβερνοχώρου, το 2018 η Insurance Europeσε συνεργασία με το BIPAR (το ευρωπαϊκό όργανο εκπροσώπησης των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών) και τη FERMA (το ευρωπαϊκό όργανο των Ενώσεων Διαχείρισης Κινδύνου) προέβη στη σύνταξη εγχειριδίου (Preparing for cyber insurance) με σκοπό την υποβοήθηση των υποψηφίων προς ασφάλιση οργανισμών στην κατανόηση και εκτίμηση της έκθεσής τους στους κινδύνους του κυβερνοχώρου και της λόγω αυτής ανάγκης τους για ασφαλιστική κάλυψη.
Επιπλέον, λαμβάνοντας υπ΄όψιν της τη θέση της ΕΙΟΡΑ και τις προτάσεις της για τυποποίηση του προϊόντος «κάλυψη κινδύνων του κυβερνοχώρου» η Insurance Europe επισημαίνει ότι η τυποποίηση ενός ασφαλιστικού προϊόντος για την κάλυψη ενός κινδύνου που συνεχώς μεταβάλλεται και εξελίσσεται θα αποδειχθεί πολύ σύντομα στην πράξη ξεπερασμένη και ως εκ τούτου άνευ χρησιμότητας. Αντίθετα, η Insurance Europe αναδεικνύει την ανάγκη για τους ασφαλιστές να διαθέτουν ενιαία αντίληψη των όρων που αφορούν στους κινδύνους του κυβερνοχώρου και την ασφαλιστική κάλυψή τους και την ανάγκη τους να διαθέτουν στοιχεία για περιπτώσεις διαρροών και επιθέσεων προσβλέποντας στη βοήθεια που μπορούν να έχουν στο επίπεδο αυτό από τις αρμόδιες αρχές που συλλέγουν τέτοιες πληροφορίες.
Εστιάζοντας τέλος σε εθνικό επίπεδο θα πρέπει να αναφερθεί ότι η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος παρακολουθώντας τις εξελίξεις και τον ευρωπαϊκό προβληματισμό προσπαθεί επίσης, μέσω των αρμοδίων οργάνων της (των Επιτροπών Γενικής Αστικής Ευθύνης και Περιουσίας) να συνδράμει τις εταιρείες μέλη της στην κατανόηση των νέων κινδύνων και στη δυνατότητα ασφαλιστικής κάλυψής τους. Έχει οργανώσει ενημερωτικές συναντήσεις με ομιλητές Έλληνες και αλλοδαπούς ειδικούς στο θέμα και προετοιμάζει διευκρινιστικά σημειώματα για τους νέους όρους. Η δεύτερη κατηγορία προβληματισμού των ασφαλιστικών επιχειρήσεων σχετικά με τους κινδύνους του κυβερνοχώρου οφείλεται στη διαπίστωση ότι οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις πιθανόν είναι ήδη εκτεθειμένες στους κινδύνους αυτούς, μέσω υπαρχόντων ασφαλιστηρίων συμβολαίων κλάδων περιουσίας, γενικής αστικής ευθύνης, ευθύνης διοικούντων, επαγγελματικής αστικής ευθύνης κ.ά.
Πρόκειται για τους λεγόμενους silent risks, τους κινδύνους δηλαδή στους οποίους είναι εκτεθειμένοι, γιατί στα προαναφερόμενα ασφαλιστήρια συμβόλαια δεν έχει προβλεφθεί ειδική εξαίρεση για ζημιές που οφείλονται σε κυβερνοεπίθεση. Η πραγματοποίηση μιας κυβερνοεπίθεσης ή μιας αμελούς ενέργειας εργαζομένου με συνέπειες στη λειτουργία και ασφάλεια των ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλισμένου μπορεί να προκαλέσει σωρεία ζημιών καλυπτόμενων από τα κλασικά ασφαλιστήρια συμβόλαια που δεν έχουν προβλέψει τη συγκεκριμένη εξαίρεση. Η πιθανότητα κρυφής έκθεσης στους κινδύνους του κυβερνοχώρου και η αδυναμία κοστολόγησής τους έχουν οδηγήσει στην περιορισμένη προσφορά ασφαλιστικών καλύψεων των νέων αυτών κινδύνων. Η περιορισμένη ασφαλιστική κάλυψη προβληματίζει και κινητοποιεί κυβερνήσεις, συλλογικούς φορείς δημόσιους και ιδιωτικούς, εθνικούς, ευρωπαϊκούς αλλά και διεθνείς, με κοινό στόχο τη λήψη μέτρων και πρωτοβουλιών που, χωρίς να βάζουν εμπόδια στην περαιτέρω ανάπτυξη της ψηφιακής τεχνολογίας, θα διευκολύνουν την παρέμβαση της ασφάλισης, αφενός μεν, ως μέσου για την καλύτερη διαχείριση των κινδύνων της από τους ασφαλισμένους με τη λήψη πρόσθετων μέτρων ασφάλειας, αφετέρου δε, ως μέσου για τη μεταφορά των συνεπειών τους από τον επιχειρηματία στην ασφαλιστική και αντασφαλιστική αγορά.
Στο πλαίσιο αυτό ο ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) διοργάνωσε το 2018 συνέδριο αφιερωμένο στο ρόλο της ασφάλισης στη διαχείριση των κινδύνων του κυβερνοχώρου, εστιάζοντας στο ρόλο και τις πρωτοβουλίες που πρέπει να πάρουν επιχειρήσεις, ασφαλιστές και αντασφαλιστές, ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές και κυβερνήσεις, προκειμένου να αναπτυχθεί όπως πρέπει η ασφαλιστική κάλυψη των κινδύνων του κυβερνοχώρου. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του συνεδρίου οι επιχειρηματίες οφείλουν να ενσωματώσουν στην εταιρική διακυβέρνηση τους κινδύνους του κυβερνοχώρου και για να έχουν καλύτερη αντίληψη των κινδύνων στους οποίους είναι εκτεθειμένοι πρέπει να προβαίνουν σε ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ τους για τις περιπτώσεις επιθέσεων και διαρροών που τους συμβαίνουν και για τα μέτρα ασφαλείας που υιοθετούν. Όλη αυτή η συγκεντρωμένη πληροφορία πρέπει επιπλέον να δίδεται στους ασφαλιστές προς αξιοποίηση. Οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές οφείλουν από την πλευρά τους να επενδύσουν σε γνώση και εκπαίδευση προκειμένου να υπηρετήσουν το διπλό ρόλο τους, που συνίσταται σε συνδρομή του πελάτη για την ακριβή εκτίμηση της έκθεσής του στους κινδύνους του κυβερνοχώρου και σε υπόδειξη στον ασφαλιστή για το πώς θα προσαρμόσει τα προσφερόμενα ασφαλιστικά προϊόντα στις ανάγκες του πελάτη.
Οι ασφαλιστές από την πλευρά τους οφείλουν να επεξεργαστούν προσιτά, από οικονομικής άποψης, ασφαλιστήρια συμβόλαια με ξεκάθαρους και ακριβείς όρους, εύκολα αντιληπτούς σχετικά με το πότε ενεργοποιείται η κάλυψη και ποια είναι η έκτασή της, και τούτο, ανεξάρτητα από το εάν δίδεται μέσω επέκτασης υπάρχοντος συμβολαίου ή μέσω ειδικού ασφαλιστηρίου για τους κινδύνους του κυβερνοχώρου. Οι ασφαλιστές καλούνται να διευρύνουν τις καλύψεις τους και να ανανεώνουν τα συμβόλαια παρακολουθώντας τις εξελίξεις των κινδύνων του κυβερνοχώρου, χωρίς όμως να υποτιμώνται οι δυνατότητες και τα όρια συγκέντρωσης κινδύνων που μπορούν οι ίδιοι να αντέξουν. Σοβαρό ρόλο αναλαμβάνουν και οι κυβερνήσεις που μπορούν να βοηθήσουν το έργο των ασφαλιστών επιτρέποντας τη συλλογή και ανταλλαγή πληροφοριών για περιπτώσεις διαρροών, δίδοντας πρόσβαση στους ασφαλιστές στις υποβαλλόμενες στις αρχές πληροφορίες αυτού του περιεχομένου, προσαρμόζοντας τις εποπτικές απαιτήσεις στο εύρος των κινδύνων που αναλαμβάνουν οι ασφαλιστές, αλλά και στην ανάγκη προσφοράς εκ μέρους τους προσιτών και εύληπτων συμβολαίων. Επιπλέον, κυβερνήσεις και αρμόδιοι φορείς οφείλουν να προβαίνουν σε συνεργασίες διασυνοριακές βοηθώντας ακόμη περισσότερο το έργο των ασφαλιστών, καθώς και να επεξεργαστούν σχέδια συνεργασίας δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την αντιμετώπιση ενός καταστροφικού κινδύνου στον κυβερνοχώρο.
Πρωτοβουλίες υπέρ της ασφάλισης των κινδύνων του κυβερνοχώρου έχει πάρει και η Ευρωπαϊκή Αρχή Ασφαλίσεων και Επαγγελματικών Συντάξεων (European Insurance and Occupational Pensions Authority – EIOPA) η οποία, μετά τη δημοσίευση τον Αύγουστο 2018 των συμπερασμάτων έρευνας που πραγματοποίησε για να εντοπίσει την ετοιμότητα των ευρωπαϊκών ασφαλιστικών εταιρειών στην ασφάλιση του κυβερνοχώρου, πραγματοποίησε την 1η Απριλίου 2019 ειδικό σεμινάριο εργασίας αφιερωμένο και αυτό στους κινδύνους του κυβερνοχώρου και την ασφάλισή τους. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα του σεμιναρίου οι κυβερνώντες οφείλουν να βοηθήσουν στην εγρήγορση των επιχειρηματιών σχετικά με τους κινδύνους στους οποίους είναι εκτεθειμένοι και να θέσουν προδιαγραφές σε θέματα ασφαλείας.
Η ΕΙΟΡΑ διαπιστώνει την ανάγκη τυποποίησης της ασφαλιστικής κάλυψης, η οποία θα επιτρέψει τη σύγκριση των προσφερόμενων λύσεων ιδίως από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αναδεικνύει τον κίνδυνο για τους ασφαλιστές από τους κρυφούς κινδύνους (silent risks) των παραδοσιακών ασφαλιστηρίων συμβολαίων και αναγνωρίζει το ρόλο των ασφαλιστών στη μείωση της έκθεσης των επιχειρηματιών στους κινδύνους του κυβερνοχώρου. Αναγνωρίζει ακόμη την ανάγκη συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών και στοιχείων μεταξύ των ασφαλιστών, την ανάγκη δημιουργίας ανωνυμοποιημένων τραπεζών πληροφοριών με περιπτώσεις κυβερνοεπιθέσεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, την ανάγκη χρησιμοποίησης μοντέλου για τον υπολογισμό της συσσώρευσης κινδύνων για τους ασφαλιστές και τέλος την ανάγκη επεξεργασίας, σε ευρωπαϊκό επίπεδο και πάλι, ενιαίων προδιαγραφών και κριτηρίων για τον υπολογισμό των κινδύνων του κυβερνοχώρου και τις εποπτικές αναφορές. Πρωτοβουλίες στο χώρο της ασφάλισης των κινδύνων του κυβερνοχώρου αναλαμβάνονται επίσης και από τους ίδιους του ασφαλιστές στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού αντιπροσωπευτικού οργάνου τους, της Insurance Europe.
Συμβάλλοντας από την πλευρά τους οι ασφαλιστές στην κατανόηση του νέου κινδύνου του κυβερνοχώρου, το 2018 η Insurance Europeσε συνεργασία με το BIPAR (το ευρωπαϊκό όργανο εκπροσώπησης των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών) και τη FERMA (το ευρωπαϊκό όργανο των Ενώσεων Διαχείρισης Κινδύνου) προέβη στη σύνταξη εγχειριδίου (Preparing for cyber insurance) με σκοπό την υποβοήθηση των υποψηφίων προς ασφάλιση οργανισμών στην κατανόηση και εκτίμηση της έκθεσής τους στους κινδύνους του κυβερνοχώρου και της λόγω αυτής ανάγκης τους για ασφαλιστική κάλυψη.
Επιπλέον, λαμβάνοντας υπ΄όψιν της τη θέση της ΕΙΟΡΑ και τις προτάσεις της για τυποποίηση του προϊόντος «κάλυψη κινδύνων του κυβερνοχώρου» η Insurance Europe επισημαίνει ότι η τυποποίηση ενός ασφαλιστικού προϊόντος για την κάλυψη ενός κινδύνου που συνεχώς μεταβάλλεται και εξελίσσεται θα αποδειχθεί πολύ σύντομα στην πράξη ξεπερασμένη και ως εκ τούτου άνευ χρησιμότητας. Αντίθετα, η Insurance Europe αναδεικνύει την ανάγκη για τους ασφαλιστές να διαθέτουν ενιαία αντίληψη των όρων που αφορούν στους κινδύνους του κυβερνοχώρου και την ασφαλιστική κάλυψή τους και την ανάγκη τους να διαθέτουν στοιχεία για περιπτώσεις διαρροών και επιθέσεων προσβλέποντας στη βοήθεια που μπορούν να έχουν στο επίπεδο αυτό από τις αρμόδιες αρχές που συλλέγουν τέτοιες πληροφορίες. Εστιάζοντας τέλος σε εθνικό επίπεδο θα πρέπει να αναφερθεί ότι η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος παρακολουθώντας τις εξελίξεις και τον ευρωπαϊκό προβληματισμό προσπαθεί επίσης, μέσω των αρμοδίων οργάνων της (των Επιτροπών Γενικής Αστικής Ευθύνης και Περιουσίας) να συνδράμει τις εταιρείες μέλη της στην κατανόηση των νέων κινδύνων και στη δυνατότητα ασφαλιστικής κάλυψής τους. Έχει οργανώσει ενημερωτικές συναντήσεις με ομιλητές Έλληνες και αλλοδαπούς ειδικούς στο θέμα και προετοιμάζει διευκρινιστικά σημειώματα για τους νέους όρους.
